Eskinin mi dedim; evet eskinin toz bezleri. Benden öncekinin biriktirdiği, işlediği kilimler, kazaklar, halılar.

Hani istemediğin atandan istemediğin bir miras kalır ya. İşte o bana devrolan. Hatıralar hep kirletiyor çinileri, bense durmaksızın kirleri temizliyorum. Kat kat leke çıkıyor. Baksan eski fotoğraflara sanki hepsi pek mutlu, oysa mutlu olmak yetmiyor temiz sayılmaya.

Annem benim; ne güzel temizlerdi lekeleri; önce tuz ruhu, sonra bir tur bekler ardından bir daha tuz ruhu. Sonra mis gibi temizlik kokusuyla gezerdi bir zaman, ama fazlası zarar derdi. Fazlası yüzünden temizliğin fazlası yüzünden genzim yanardı; yanık genzimi hani çayın harareti alması gibi bir dal maltepe ile paklardım. O içimdeki borulardaki yemek artıklarının filan mikroplarını kırardı duman.